نینی قلمبه

   خدایا دل و جانم آتش گرفت   ز بیچارگیها فغانش گرفت     بنالد چو نِی از درون بهر تو   چو نِی، خالی؛ امِا پی مِهرتو     کجا من توانم که حجّی کنم؟   و یا کِی ادا بر تو حقی کنم؟     عطا بخش، خطاپوش و منّان تویی   به ما روسیاهان، حنّان تویی     و من، ناتوان و فقیر و حقیر   به درگاه لطفت شدم مستجیر     تویی شاهد حجّ ناقابلم   به مهدیّ زهرا بده حاصلم ... (انشاالله)     خدایا؛ به حق رحیمیّتت،   &nb...